Για πολλά χρόνια έξω ακριβώς από το δημαρχείο Καλλιθέας και συγκεκριμένα στο τμήμα του πεζόδρομου ακριβώς απέναντι από τα σκαλιά του δημαρχείου, ζούσανε μεταξύ άλλων δέντρων, φυτών και θάμνων, και δύο πολύ ερωτευμένες... νερατζιές!

Γράφει ο Μάνος Μεϊμαράκης

Ποιός Καλλιθεάτης δεν ήξερε για τον έρωτα αυτών των δύο δέντρων και δεν συγκινούνταν όταν περνούσε και τις έβλέπε να κοιτάζονται στα μάτια και να ορκίζονται αιώνια αγάπη και παντοτινή! Οι δύο αυτές νερατζιές δεν απασχόλησαν ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας γιατί δεν ήθελαν την ζωή τους να μη γίνει βορά στους σκανδαλοθήρες δημοσιογράφους. Αυτό το σεβάστηκε η δημοσιογραφική κοινότητα όλης της χώρας.

Μάλιστα τα δύο τους τον τελευταίο καιρό είχαν αποφασίσει να παντρευτούν, αλλά με πολιτικό γάμο, καθώς είναι γνωστόν ότι η Εκκλησία δεν παντρεύει δέντρα. Άλλωστε το δημαρχείο ήταν απέναντι, που να τρέχουν... Και ήθελαν να κάνουν την δεξίωση του γάμου στο πάρκο της πλατείας Δαβάκη, τι γλυκό! Αλλά η αγάπη τους διακόπηκε με πολύ βίαιο τρόπο...

Ήταν μαζί από παιδιά...
Ο έρωτας τους άρχισε πριν πολλά χρόνια όταν κατασκευάσθηκε ο πεζόδρομος έξω από το δημαρχιακό μέγαρο Καλλιθέας. Ένας πολύ καλός άνθρωπος τότε, ένας κηπουρός του δήμου για τον οποίο κανείς δεν γνωρίζει τίποτα, με το άγιο χεράκι του (να 'ναι καλά ο άνθρωπος όπου και να βρίσκεται) τις φύτεψε δίπλα-δίπλα. Πληροφορίες ανεπιβεβαίωτες αναφέρουν ότι μετά από την πράξη του αυτή να τις φυτέψει, έφυγε για το μακρινό Θιβέτ.

Το επόμενο πρωί μετά τη φύτεψη τους, η πρώτη μεταξύ των δύο δένδρων, οπτική επαφή ήταν και η μοιραία, ερωτεύθηκαν σφόδρα με την πρώτη ματιά! Και από τότε ήταν αχώριστες! Στις καυτές ημέρες του Αυγούστου, στις βαρυχειμωνιές στις βροχές και τα χιόνια, στις καταλήψεις του κτιρίου από τους εργαζομένους, στις διαδηλώσεις των μαθητών έξω από το δημαρχείο, στις επισκέψεις υπουργών στον δήμο, στις σκληρές στιγμές χαλάουα που τις κούρευαν για να τις καλλωπίσουν οι κηπουροί του δήμου μας, αχώριστες κι όταν τις κατουρούσαν οι σκύλοι, μαζί παντού, μαζί σε όλα.

Οι συγκεκριμένες δύο αυτές νερατζιές ακριβώς λόγο της θέσης τους, γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια οτιδήποτε έχει γίνει στον δήμο Καλλιθέας τα τελευταία χρόνια. Διότι είχαν φυτευθεί σε πολύ μικρή απόσταση απο τα τραπεζάκια των καφέ που βρίσκονται στον πεζόδρομο του δημαρχείου, και στα οποία τραπεζάκια κάθονταν πάντα λίγη ώρα να συζητήσουν πριν μπουν στα δημοτικά συμβούλια οι δημοτικοί σύμβουλοι, διάφοροι παράγοντες του δήμου, επιχειρηματίες που έπιναν στα γρήγορα ένα εσπρέσσο πριν μπουν να κάνουν το deal, πολίτες που έβγαιναν από το δημαρχείο έξαλλοι με διάφορα και κάθονταν να ηρεμήσουν με έναν καφέ, έχουν ακούσει και έχουν δει τα πάντα οι δύο αυτές νερατζιές.

Όμως, οι μεγάλοι έρωτες έχουν και ένα μεγάλο τέλος! Που είναι η ο Θάνατος ή ο Χωρισμός.

Το μυστήριο βράδυ προ ημερών και ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας...
Προ ημερών ένας υπόκωφος θόρυβος σκέπασε τα πάντα στον πεζόδρομο έξω από το δημαρχείο! Ένα συρτό, απόκοσμο σφύριγμα από τον ουρανό και μια λάμψη νέκρωσαν όλα τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά συστήματα στον πεζόδρομο...

Δευτερόλεπτα μετά την λάμψη, σύμφωνα με τον έναν και μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα, προσγειώθηκε στον πεζόδρομο ένα μικρό ασημένιο σκάφος με πολλά φώτα γύρω και μια κεραία στην κορυφή που έβγαζε έναν λεπτό μωβ καπνό!

Σύμφωνα πάντα με τον αυτόπτη μάρτυρα, από το σκάφος βγήκαν δύο πλάσματα που όμοια τους δεν έχει ξαναδεί. Ϋψους περίπου 1,50μ., που αντί για μαλλιά είχαν καρφιά, ένα μάτι σαν κλειδαριά, ένα στόμα που έμοιαζε με φερμουάρ και δύο αυτιά σαν μικρούς δορυφορικούς δέκτες. Στο σώμα τους δεν διέκρινε αν ήταν άνδρες ή γυναίκες καθώς, όπως είπε, δεν μπόρεσε να καταλάβει, αλλά τον εντυπωσίασε που φορούσαν κίτρινα μεταλλικά κοστούμια, με μια μεγάλη τσέπη στο ύψος της κοιλιάς...

Κινήθηκαν προς τη μια νερατζιά και κάτι της έλεγαν! Εκείνη άρχισε να τρέμει και να πέφτουν φύλλα της στο έδαφος. Της επανέλαβαν κάτι σε μια γλώσσα παράξενη. Εκείνη αντέδρασε! Άρχισε να λυγίζει σαν να θέλει να φύγει τρέχοντας και να πάρει και τις ρίζες της μαζί. Με τον ίδιο τρόπο άρχισε να αντιδρά και η άλλη νερατζιά δίπλα της, άρχισε να λυγίζει προς το μέρος της σαν να θέλει να την αγκαλιάσει, να την προστατεύσει, να την γλυτώσει από αυτό που ερχόταν. Τα δύο πλάσματα πλησιάσαν ακόμα περισσότερο τη νερατζιά! Εκείνη άπλωσε ένα κλαδί προς την άλλη και αφού στέναξε βγήκε από μέσα της μια φωνή: "Σ'αγαπωωωωω! Θα σ' αγαπώ για πάνταααα!".

Η άλλη νερατζιά άπλωσε κι εκείνη ένα κλαδί της, τα δυό κλαδιά πιάστηκαν σφιχτά μεταξύ τους, ενώ τα δυό πλάσματα άρχισαν να την πριονίζουν...

Η δραματική στιγμή του αποχωρισμού
Ένα πνιχτό κλάμα στην αρχή, γοερό στη συνέχεια, έσκισε τον αέρα! Το φώτα του σκάφους άρχισαν να αναβοσβήνουν σαν τρελά, το ίδιο συρτό, απόκοσμο σφύριγμα που ακουγόταν όταν προσγειωνόταν το σκάφος στον πεζόδρομο ακουγόταν και πάλι.

Τα δύο πλάσματα (που κατά τις περιγραφές μάλλον ήταν εξωγήινοι) κινήθηκαν προς το σκάφος μεταφέροντας την κομμένη νερατζιά. Η άλλη νερατζιά έμεινε εκεί να παρακολουθεί λυπημένη. Λίγο πριν κλείσει η πόρτα του σκάφους, έκανε μια κίνηση με όση δύναμη της είχε απομείνει από τον χαμό του έρωτα της, να απλώσει ένα κλαδί... αλλά μάταια... Δεν είχε καμία δύναμη να κάνει το παραμικρό, έσκυψε τα κλαδιά της προς το έδαφος, έδωσε στον κορμό της μια κλήση προς τα κάτω και άρχισε να κλαίει, μουρμουρίζοντας κάτι που έμοιαζε με θρήνο και τα δάκρυα της πλυμμύριζαν το πλακόστρωτο...

Το σκάφος είχε ήδη ανέβει σε πολύ μεγάλο ύψος και με μια απότομη κίνηση εξαφανίσθηκε στον ουρανό...

Απαγωγές και σε άλλες γειτονιές
Σύμφωνα με πληροφορίες από άλλα σημεία της πόλης, το ίδιο σκάφος εθεάθη και σε άλλες γειτονιές της Καλλιθέας. Και με τον ίδιο τρόπο, αυτοί οι δύο εξωγήινοι, έκοβαν και απήγαγαν νερατζιές μπροστά από κεντρικά καταστήματα σε πολυσύχναστα σημεία.

Το kallitheaonline όμως απευθύνθηκε και στον αρμόδιο εξωγηινολόγο της Υπηρεσίας Πρασίνου του δήμου Καλλιθέας, τον Διευθυντή της Υπηρεσίας Εξωγήινων Απειλών, κ. Σούλη Νερατζόπουλο, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει κανένα αίτημα άλλου δήμου από άλλο πλανήτη περί ανταλλαγής τεχνογνωσίας ή για ανταλλαγή δένδρων. Συγκεκριμένα μας είπε: "Όχι μόνο δεν υπάρχει ανάλογο αίτημα από κάποιο δήμο σε άλλο πλανήτη, αλλά ήταν μια πράξη που ισοδυναμεί με ευθεία πρόκληση και κατάφορη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του δήμου και ειδικότερα, μπορούμε να μιλάμε ανοιχτά για... απαγωγή. Δεν γνωρίζω γιατί απήγαγαν την συγκεκριμένη νερατζιά, μελετούμε όμως όλα τα σενάρια".

Το ρεπορτάζ συνεχίζεται...

Μη χάσετε την Δευτέρα:
Αποκλειστική συνέντευξη στο kallitheaonline της νερατζιάς που έμεινε πίσω:
"Τους αλήτες! Που νομίζουν ότι μπορούν να κόβουν τα δέντρα της πόλης με το έτσι θέλω".

ΣΧΟΛΙΟ: Κάποιοι, και είμαστε πάρα πολλοί σε αυτή την πόλη έχουμε μια πολύ ιδιαίτερη ευαισθησία για το πράσινο. Αυτή η τσιμεντοχαβούζα η Καλλιθέα, έτσι την καταντήσατε, έχει τεράστια ανάγκη από καθαρό αέρα.

Οι νερατζιές βέβαια δεν παράγουν οξυγόνο της ποιότητας του υψηλού πρασίνου (πεύκα, κυπαρίσσια, έλατα, κ.α.) αλλά αυτό που προσφέρουν σε μια τόσο πνιγμένη στο τσιμέντο πόλη, είναι ομορφιά και καλαισθησία.



Υπάρχουν σοβαροί λόγοι που για να κόψεις ένα κυπαρίσσι ή ένα πεύκο σε μια πόλη χρειάζεται την άδεια του δήμου αλλά και της Δασικής Υπηρεσίας ή για να κόψεις μια νερατζιά από έναν πεζόδρομο, χρειάζεσαι την άδεια του δήμου. Επίσης, πρέπει να προβάλλεις και πολύ σοβαρούς λόγους για να κόψεις ένα δέντρο όπουδήποτε και αν βρίσκεται μέσα σε μια πόλη.

Εμείς οι κάποιοι, που είμαστε και πολλοί, έχουμε και μια ακόμα ιδιαίτερη ευαισθησία! Δεν αντέχουμε με τίποτα αυτούς που αποφασίζουν να κόβουν δέντρα στην Καλλιθέα επειδή έτσι γουστάρουνε. Με τον ίδιο τρόπο που κόπηκε η νερατζιά στον πεζόδρομο, κόπηκε με διαφορά μερικών ημερών και ένα άλλο δέντρο στη Θησέως.

Μαντέψτε γιατί τα κόβουν! Ενοχλούν τις προσόψεις των καταστημάτων τους και τα κόβουν; Και εμάς μας ενοχλούν τα μούτρα τους, τι να κάνουμε; Να πάμε να τους κόψουμε τα πόδια;... Ή μήπως πράγματι εξωγήινοι απήγαναν την νερατζιά;...


Ποιοί είναι αυτοί που λειτουργούν έτσι γράφοντας εκεί που δεν πιάνει μελάνι ένα ολόκληρο δημοτικό συμβούλιο; 

Η υποχρέωση του δήμου είναι να αποκαταστήσει την ζημιά και να φυτέψουν άλλο δέντρο στην θέση των κομμένων, αλλά και να επιβάλει τα νόμιμα. Η νερατζιά στον πεζόδρομο που "απήχθη" όχι, δεν ενοχλούσε κανέναν. Παραδίπλα στον πεζόδρομο υπάρχει μια νερατζιά, μπροστά από ένα μικρό καφέ που από το τραπεζάκι απέχει μόλις 10 εκατοστά και μαντέψτε ξανά! Είναι το μοναδικό τραπεζάκι για καφέ στον πεζόδρομο του δημαρχείου που είναι πάντα πιασμένο!

Κόψανε λοιπόν κάποιοι ένα βράδυ την νερατζιά, χωρίς καμία απόφαση του δήμου, έριξαν τσιμέντο και σκέπασαν το σημείο με ξύλα για να μην πάρει κανείς είδηση τι έγινε. Και όλα αυτά ακριβώς απέναντι από το δημαρχείο! Λειτούργησαν έτσι γιατί ξέρανε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάρουν άδεια από τον δήμο να κοπεί το δέντρο!


Όταν στέγνωσε το τσιμέντο, έβαλαν επάνω μια ζαρντινιέρα, προφανώς για να ξεγελάσουν όσους ρωτούσαν: εδώ δεν υπήρχε μια νερατζιά;

Κι επειδή η πόλη μας, φίλοι μου, έχει πράγματι τεράστια ανάγκη από πράσινο και το γνωρίζουμε όλοι, κι επειδή το δημαρχείο μας βρίσκεται στο κέντρο της πόλης στο οποίο καθημερινά μπαίνουν εκατοντάδες άνθρωποι, κι επειδή 100 μέτρα πιο πέρα βρίσκεται η Θησέως με όλη την κίνηση των αυτοκινήτων και τα καυσαέρια, να μη φυτέψουμε στο σημείο που κόψανε τη νερταζιά... ένα μεγάλο πεύκο ή ένα ωραίο, γεμάτο, ψηλό κυπαρίσσι που θα προσφέρει και καθαρό οξυγόνο σε ένα τόσο επιβαρυμένο σημείο της πόλης;... Ε;

Στο σημείο βρέθηκε και ο διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Καλλιθέας και κατατέθηκε μήνυση κατ' αγνώστων. 


Το ίδιο φαινόμενο σε άλλο σημείο της πόλης, στην Θησέως στο ύψος της Δημητρακοπούλου...